Wystawa rysunku i grafiki w Galerii Art w Świnoujściu, sierpień 2017; Andrzej Pawełczyk

Prace Jacka Sroki wykraczają poza łatwą estetykę socjologicznego komentarza, i jeśli dotykają rzeczywistości w sposób znamienny, to poprzez narracje właściwą sztuce. Artysta pokazuje w nich egzystencjalny dramat jednostek które w kompulsywnym rytmie wydarzeń politycznych tworzą wspólną Historię. Narracja Sroki to przenicowana rzeczywistość, ukazująca że złożoność współczesnego świata składa się z losów i dramatów zwykłych ludzi. Taka sztuka nie przemija wraz z czasem w którym powstała, ponieważ niesie w sobie uniwersalną opowieść o człowieku.

 

Siła ale też dramat zawarty w sztuce Sroki, wywodzi się z akceptacji procesu nieustannej transgresji, ciągłego przekraczania codzienności i zawartego w niej samego siebie. A to znamionuje przecież twórcę w pełni awangardowego. Dla którego granica nie jest celem ale pretekstem do jej przekraczania. 

 

Rysunki Jacka Sroki to ciało wywrócone na nice z rysunkiem żył, ścięgien, chrząstek, mięśni, które przecież stanowią o prawdziwej naturze człowieka. Formalna szczerość tych 

prac nie pozwala odbiorcy na łatwy zachwyt nad gładką różową skórą Formy, prowadząc w konsekwencji do epifanii ale poprzez katharsis. Jacek Sroka z wprawą preparatora pokazuje nam tę stronę rzeczywistości która decyduje o prawdzie ale na co dzień ukryta jest w miękkiej, bezpiecznej czerwieni ciała. Ta rzadka, z pewnością trudna umiejętność, to cecha oznaczająca wybitnych artystów, których życie tak nierozerwalnie zrosło się z uprawianą przez nich sztuką że stanowią Całość.

 

                                                                                                                Andrzej Pawełczyk